Сыну / Do mojego syna

Сыну / Do mojego syna

Сыну

Рассохлы парог хаты бацькоў пакінуць, каб ад долі ўцячы, — можаш. Туманны ўсход i пах ліпаў забыць, каб шумным асфальтам прайсціся, — можаш. Усмешку дзяцінствады радасць жыцця пагасіць, каб далёкія мары наблізіць, — можаш. Словапесню сваю ў пыл дарогі шпурнуць, каб хутчэй слупы верставыя міналі, — таксама можаш.

A калі слязамі боль пакоціцца, калыханку матчыну ўспомні.

Do mojego syna

Porzuci? niskie, wydeptane progi domu ojca, by losu jego unikn?? — masz prawo.

Zapomnie? omglone wschody s?o?ca i zapachy lipowego kwiatu, by szybciej i?? po dudni?cych asfaltach — masz prawo.

St?umi? wspomnienia ciep?ego dzieci?stwa, pierwszych rado?ci twego ?ycia, ?eby odleg?e marzenia przybli?y? — masz prawo.

S?owa-pie?? swoj? cisn?? w py? go?ci?ca, by s?upy milowe szybciej ucieka?y — masz i to prawo.

Ale gdy z b?lu na ?zy ci si? zbierze — ko?ysank? matczyn? wspomnie? musisz.

Prze?. Leszek Ko?uszka