XIII

We use cookies. Read the Privacy and Cookie Policy

XIII

каханне

вывяраю яго

як падкіданне крышталёвага шарыка

каб не схапіць лішне моцна

і не раздушыць

ад мяне да цябе

ашаламляльна поўны пералёт

ад мяне да цябе

а ў тым пералёце спасцігаеш раптам

буфер паветра

подых космасу

як жа цудоўна мякка

вяртаецца шар

убіваючыся

у клуб майго цела

гэта як распусканне

у прасторы і паветры

у космасе тваёй душы

без страху

вяртанне шара як нараджэнне

можна сябе загубіць

у поўным нутры

вільготнай бяспекі

чарговы подзьмух ужо без кахання

і пакуты

толькі ў зачараванасць і радасць

вяртаемся так да сябе падкідаючы крышталёвы шарык

з мяне з табою ад цябе да мяне

бясконцае перапаўненне каханнем

нацягненыя паміж двума полюсамі космасу

адчуваем поўніцу ў хвілі пералёту

крышталёвага шара

полюсы таго самага космасу